Kız çocuklarının cinsel organlarındaki küçük dudaklar olarak tanımlanan yapıların ortada birbirlerine yapışması sonucu oluşur. Bu yapışıklık bazen en üst noktaya kadar olup idrar çıkış deliğinin de önünü kapayabilir. On yaş altı kız çocuklarının % 3’ünü etkiler. En sık görülme yaşı 13-23 aydır.
Nedeni hakkında farklı görüşler bildirilse de genellikle ilk 6 aydan sonra oluşur. Bu bölgeyi nemli tutan salgıların azaldığı bir dönemdeki kuruluk ya da bölgenin tahrişine bağlı oluşmaktadır. Tuvalet kağıdı, kostik sabun, şampuanlar, kıl kurdu veya cinsel istismarların bu tahrişi oluşturduğu gösterilmiştir. Ayrıca ergenlik öncesi düşük östrojen düzeyiyle ilişkili olduğu da düşünülmektedir.
Genelde semptom vermezler. Bebekler banyo yaptırılırken ya da alt bezi değiştirilirken farkedilebiliyor. Bazen de idrar yapma zorluğana veya işeme sonrası vajen içinde idrar kalmasına neden olarak idrar yolu enfeksiyonuna sebebiyet verebiliyor. İdrar yolu enfeksiyonunu araştırma sırasında fark edilebiliyor.
Tedavide ilk basamak ailenin endişesini gidermektir. Labial yapışıklık tedavisinde öncelikle tahriş ya da enfeksiyon durumunun ortadan kaldırılması gereklidir. Tedavi olarak hormon kremleri uygulayan vardır. Östrojen krem kullanma sıklığı ve süresi ile ilgili kesin bir fikir birliği olmamasına karşın çoğu çalışmada günde bir-iki kez birkaç hafta uygulandığı görülmüştür. Açılmayan veya tekrarlayan olgularda cerrahi olarak ayrılması gerekir.
Cerrahi işlem yapışıklığın mekanik (künt) olarak ayrılmasıdır. Cerrahiden sonra sık bölgesel bakım ve kontrol ile 2-3 haftalık yakın takip önemlidir. Bu işlem bebeklerde lokal anestetik kremlerle yapılırken, büyük çocuklarda ameliyathane şartlarında, sedasyon altında yapılması önerilir.